Lingua Latina, quamvis antiqua, adhuc magni momenti est in studiis humanitatis. In Imperio Romano, haec lingua erat medium communicationis inter populos vasti territorii. Scriptores ut Cicero, Vergilius, et Seneca opera sua Latine composuerunt, quae etiam nunc leguntur et interpretantur in universitatibus totius orbis.

Post lapsum Imperii Romani, Latina manebat lingua Ecclesiae Catholicae, scientiae, et iuris. In Medio Aevo, studia academica plerumque Latine fiebant, et multa opera philosophica et scientifica hoc idiomate conscripta sunt. Etiam in Renaissance, homines docti Latinitatem colebat ut medium eruditionis et elegantiae.

Hodie, quamquam Latina non iam sermo vernaculus est, tamen in multis regionibus Europaeae culturae signum manet. In medicina, anatomia, biologia, et aliis disciplinis scientificis, multae voces Latine oriuntur. Insuper, Latina adiuvat ad intellegendum radices linguarum Romanicarum sicut Italica, Hispanica, Francogallica et Lusitana.

Plures etiam discipuli eam discunt ad melius intellegendum textus antiquos et ad augendam facultatem cogitandi clare et logice. Lingua Latina non est mortua: est potius clavis ad thesauros sapientiae antiquae.